ბევრჯერ მიფიქრია ამ თემაზე და ვფიქრობ ყველა ჩვენგანის ვალია ვიფიქროთ ამ ადამიანებზე,რომელთაც არ აქვთ ელემენტარული პირობები,იმისთვის რომ იცხოვრონ ჩვეულებრივი საზოგადოებრივი ცხოვრებით.პირველ რიგში ვთვლი რომ საზოგადოების დამოკიდებულებაა ამ ხალხის მიმართ არასწორი.რატომღაც ყოველ ნაბიჯზე ჩვენი გამომეტყველებით,დაჯნებული მზერით ვაგრძნობინებთ მათ რომ ისინი არიან უნარშეზღუდულები და სინამდვილეში კი მათთვის უბრალოდ არ არის ელემენტარული პირობები იმისთვის რომ იცხოვრონ ჩვეულებრივი ცხოვრებით,უსაფრთხოდ და დამოუკიდებლად შეძლონ გადაადგილება.ეტლს მიჯაჭვული ადამიანისთვის შეუძლებელია ელემენტარულად საზოგადოებრივი ტრანსპორტით მგზავრობა,რადგანაც არ არის მათთვის გამოყოფილი ცალკე ასასვლელი ბილიკი,რაც ვფიქრობ მოწმობს იმას,რომ ჩვენ არ ვფიქრობთ საზოგადოების ამ ნაწილზე,რომლებიც სამწუხაროდ არც ისე ცოტაა.
